14 Απρ Ε.Ε.Ε.ΕΚ. Ρόδου-Altra Voce – 3,2,1 Είμαστε στον αέρα
Κυριακή πρωί. Τίποτα δεν είναι χαλαρό ούτε αυτή τη μέρα. Αυτοκίνητα στους δρόμους ξεχύνονται, λες και μια τέτοια ηλιόλουστη μέρα περίμεναν για να πάνε μια βόλτα στην εξοχή. Μια από τις πολλές συνηθισμένες βόλτες προς το χωριό. Στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου η Βάσια με τον Πάρη φορώντας τις ζώνες τους αναρωτιούνται ψιθυριστά γιατί πρέπει να πάνε πάλι στο χωριό, αφού θα μπορούσαν να μείνουν στο σπίτι και να βλέπουν στην τηλεόραση τις σειρές που τους αρέσουν.
Τα χέρια της μαμάς περνάνε πάνω από το κουμπί του ραδιοφώνου θέλοντας να βάλει τέλος στη γκρίνια των μικρών συνεπιβατών της.
Μουσική, διαφημίσεις και η ζεστή φωνή του εκφωνητή.
-«Καλημέρα σε όλους τους ταξιδιώτες, καλημέρα σε όλο το νησί μας. Είμαι ο Γιώργος και την επόμενη ώρα θα σας κρατήσω συντροφιά όπου και να βρίσκεστε. Και μην ξεχνάτε το μεγάλο μας διαγωνισμό! Τη βράβευση της πιο όμορφης ραδιοφωνικής εκπομπής βασισμένη σε κοινωνικά θέματα που θα στείλει τους νικητές μας για ένα τριήμερο στον πανέμορφο Βόλο!»
-Το άκουσες αυτό Πάρη; Ένα τριήμερο στο Βόλο! Δεν θα ήτανε τέλειο! Δεν έχουμε ξαναπάει στο Βόλο! Αναφώνησε όλο χαρά η Βάσια.
-Μα τι λες τώρα Βάσια; Άκουσες τι είπε ο εκφωνητής; Για να πάμε, πρέπει να κάνουμε μια κοινωνική ραδιοφωνική εκπομπή. Μα ραδιοφωνική εκπομπή! Στην εποχή της τηλεόρασης και του internet ποιος ασχολείται με αυτό το μέσο, αποκρίθηκε ειρωνικά ο Πάρης.
Τίποτα δεν ακούγονταν στο αυτοκίνητο σε όλη την υπόλοιπη διαδρομή. Μόνο οι σκέψεις της Βάσιας για το πολυπόθητο ταξίδι και για τη ραδιοφωνική εκπομπή πρόσθεταν μερικούς αναστεναγμούς απογοήτευσης.
Στο χωριό τους περίμεναν οι παππούδες και τα μικρά τους ξαδέρφια, η Ελένη και ο Ηρακλής. Σαν να ήθελε η Βάσια να τους κάνει συμπαραστάτες στη προσπάθειά της για την πραγματοποίηση του ονείρου της, τους έσφιξε στην αγκαλιά της. Με ύφος αρχηγού άρχισε να τους μιλάει για τη συντροφιά που τους πρόσφερε το ραδιόφωνο σε όλη τη διαδρομή, θέλοντας να τους κάνει συμμέτοχους στο όνειρό της.
-Μια ραδιοφωνική εκπομπή, μια δική μας ραδιοφωνική εκπομπή! Φτιαγμένη από εμάς, μεταφέροντας τη δική μας φωνή, τα δικά μας όνειρα, τους δικούς μας προβληματισμούς, τις δικές μας πεποιθήσεις, τους δικούς μας φόβους, τις δικές μας ιδιαιτερότητες και ευαισθησίες, μπορεί να είναι η αρχή για τη δημιουργία μιας αλλιώτικης κοινωνίας, είπε ξαναμμένη από τον ενθουσιασμό η Βάσια. Τι λέτε είστε μέσα;
– Μα και βέβαια αποκρίθηκαν χωρίς κανένα δισταγμό ο Ηρακλής και η Ελένη.
– Από πού όμως θα αρχίσουμε; Ρώτησε απορημένη η Ελένη.
– Ακολουθήστε με και θα σας δείξω το δρόμο, αναφώνησε ο Ηρακλής.
Δέκα λεπτά περπάτημα φάνταζαν σαν μια ολόκληρη ζωή από την αγωνία και από την περιέργεια για να δουν που θα τους βγάλει ο δρόμος τους.
-Ιδού! Φώναξε ο Ηρακλής απλώνοντας το χέρι του και δείχνοντας γεμάτος περηφάνια τον παλιό πειρατικό ραδιοφωνικό σταθμό του πατέρα του. Από εδώ θα αρχίσει η ραδιοφωνική μας εκπομπή, γιατί ραδιοφωνική εκπομπή χωρίς ραδιοφωνικό σταθμό δεν γίνεται!
Ο Ηρακλής άνοιξε κρυφά την πόρτα και σαν άλλος Πουαρό άρχισε να εξερευνεί και παράλληλα να ξεναγεί τα δυο κορίτσια.
-Πω πω… Τι είναι όλα αυτά, φυλαγμένα μέσα στις τεράστιες βιβλιοθήκες, κοίταξε απορημένη τον αδερφό της η Ελένη.
– Αυτά είναι βινύλια Ελένη, δηλαδή δίσκοι με τα τραγούδια που έπαιζαν σε κάθε ραδιοφωνική εκπομπή. Μετά τα βινύλια, χρησιμοποιούσαν τις κασέτες και τώρα έχουμε τα CD. Και αυτές εδώ είναι οι μαγνητοταινίες που χρησιμοποιούνταν για να γράψουν τις εκπομπές, εξήγησε υπομονετικά ο Ηρακλής.
-Για δείτε εδώ! Αναφώνησε η Βάσια. Εδώ είναι το στούντιο, έχει την κονσόλα που ρυθμίζει τον ήχο, μικρόφωνα και ακουστικά για τη μετάδοση της εκπομπής.
– Και στο πίσω μέρος ένα πιάνο! Εγώ μπορώ να παίξω σε αυτό το πιάνο, πρόσθεσε η Ελένη.
-Τέλεια λοιπόν! Τώρα μπορούμε να φτιάξουμε τη δική μας ραδιοφωνική ομάδα που θα έχει σαν στόχο της να αφυπνίσει και να παρακινήσει τους μεγαλύτερους να ενδιαφερθούν για τα προβλήματα της γενιάς μας. Τώρα, μπορούμε να μπούμε με σεβασμό στο σπίτι του κάθε συμπολίτη μας, την ώρα που ονειρεύεται, την ώρα που εργάζεται, την ώρα που ξεκουράζεται, την ώρα που θέλει να ενημερωθεί, ώστε να τον βοηθήσουμε να δει μέσα από τα μάτια μας τη δική μας αλήθεια, μιλώντας του με μια γλώσσα που δεν καλύπτει το ψέμα. Εμείς θα δώσουμε με τη φωνή μας, φωνή στον κάθε ακροατή για να μιλήσει ελεύθερα, να διατυπώσει και να προβάλλει χωρίς επικρίσεις τη δική του άποψη. Πήγαινε στο πιάνο Ελένη, και εσύ Ηρακλή στην κονσόλα. Ξεκινάει το ταξίδι μας…
-3, 2, 1. Είμαστε στον αέρα!
Σημείωση: Η έμπνευση και η δομή του διηγήματος είναι δημιούργημα των μαθητών μας. Λόγω των ιδιαιτεροτήτων τους (μαθητές με ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες) δεν ήταν σε θέση να επιμεληθούν εκφραστικά το σύνολο του διηγήματος. Ως εκ τούτου, το τμήμα της έκφρασης και της γενικής μορφής του, το επιμελήθηκε η αρμόδια ομάδα εκπαιδευτικών.
Sorry, the comment form is closed at this time.