28 Μαρ Φώτης Λαδόπουλος: Ο αφανής μας ήρωας

Μέσα από τα μάτια του Φώτη Λαδόπουλου, η ζωή δείχνει να αποκτά ένα ξεχωριστό νόημα.

Ο Φώτης, τον οποίον όλοι στο Βόλο γνωρίζουν με το μικρό του όνομα, αποτελεί μία από τις πλέον οικείες και γραφικές φιγούρες αυτής της πόλης. Σκελετωμένο πρόσωπο ,άσπρα γένια μοιάζει σαν να έχει βγει μέσα από  βιβλικές σελίδες.

Πετυχημένος τσαγκάρης μοιράζει τα χρήματά του σε όσους έχουν ανάγκη και έτσι το 1955 κλείνει το μαγαζί του.

Από τότε και για πολλές δεκαετίες πλανιέται στους δρόμους, ζει  με τα απολύτως απαραίτητα  σε μια καλύβα  στην άκρη της πόλης. Μοιράζει καθημερινά ευχές, λουλούδια, πάντοτε με το χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη του κι έναν καλό λόγο για όλους, ξυπνώντας τις ξεχασμένες ευαισθησίες μας.

Φτωχός από υλικά αγαθά αλλά πλούσιος στην καρδιά .«Χαμογέλασε στους ανθρώπους και θα δεις πως ο Θεός θα στο ανταποδώσει με το διπλάσιο .Μόνο αγάπη πρέπει να δίνουμε. Τα χρήματα δεν είναι το παν», έλεγε.

Ο 86χρονος γέροντας , με μεγάλη πίστη στο Θεό και  βαθιά ανθρωπιά , ανέπτυξε για τη ζωή μια φιλοσοφία που δεν έχει να κάνει με υλικά αγαθά  κι έδωσε πολύτιμες συμβουλές για το πώς μπορεί ο άνθρωπος να γίνει καλύτερος ,  να ανακαλύψει την ομορφιά της ζωής και να νιώσει την πραγματική ευτυχία.

«Μόλις ξυπνάμε το πρωί, ας μην είναι η πρώτη σκέψη μας πόσα χρήματα θα βγάλουμε. Να κοιτάζουμε τη ζωή με αγάπη, χωρίς απαιτήσεις. Οι απαιτήσεις τον άνθρωπο τον αποπροσανατολίζουν και δεν μπορεί να αναγνωρίσει εύκολα την αποστολή που έχει. Η εξέλιξη κούρασε τον άνθρωπο. Κι εφόσον συνέβη αυτό, είναι λογικό να κάνουμε λάθη. Ο καθένας μας πρέπει να πάρει μία ευθύνη για την παρουσία του και το έργο που θα επιτελεί πάνω σ’ αυτή τη γη που περπατάμε. Έτσι θα ξεφύγουμε και από όλα εκείνα που μας κρατούν φυλακισμένους».

O Φώτης , φωτεινό παράδειγμα μίμησης για τον κάθε άνθρωπο .

Καλό παράδεισο  Φώτη!!!

Στον Φώτη  της καρδιάς μας……

Όπως μες στο σκοτάδι υπάρχει πάντα μια αχτίδα φωτός,ένας φάρος που μας δείχνει το δρόμο,όπως μες στο σκοτεινό νυχτερινό ουρανό υπάρχουν αστέρια, έτσι και μέσα στο  σκληρό αυτό κόσμο υπάρχουν ακόμα άνθρωποι που φέρνουν φως στη ζωή μας, είναι ο προσωπικός μας φάρος ,δίνουν ελπίδα, πίστη και μας διδάσκουν το αληθινό νόημα της ζωής.

Άνθρωποι  ταπεινοί, αγνοί που δεν κλείνονται στο εγώ τους αλλά νοιάζονται για τον πλησίον.

Άνθρωποι που σκορπίζουν χαμόγελα ,ζεσταίνουν τις καρδιές και προσφέρουν γενναιόδωρα χωρίς αντάλλαγμα.

Άνθρωποι σαν τον Φώτη , τον δικό μας Φώτη που μοίραζε απλόχερα  αυτό που λείπει από την ζωή μας : την αληθινή , χωρίς όρια αγάπη.

Άνθρωποι που δεν έχουν υλικά αγαθά , ζουν στην ένδεια και όμως έχουν τα πάντα. Έχουν την  πραγματική  ευτυχία και δεν υπάρχει πιο μεγάλο και πιο ωραίο από αυτό.

Γιατί  ευτυχία δεν είναι να παίρνεις αλλά να δίνεις !

Γιατί  μόνο όταν διώξεις το σκοτάδι  από τη ζωή του συνανθρώπου σου, θα έρθει το φως στη δική σου!!!

Και ένα ποίημα…

Ζωή στο φως

Στη σύγχρονη την εποχή

όλα μοιάζουν να έχουν χρώμα γκρι .

Όμως άνθρωποι υπάρχουν τελικά

που τα κάνουν όλα πιο φωτεινά.

Ο Φώτης ο Λαδόπουλος ένας απ’ αυτούς

ανήκει όμως  πια στους ουρανούς.

Δεν θα τον ξεχάσουμε ποτέ παιδιά,

 θα τον θυμίζουμε σε κάθε μας γενιά.

Γιατί  μέσα του είχε το Θεό

 προστάτη του και οδηγό.

 Τον κόσμο όλο αγαπούσε

 τρυφερά πάντα μιλούσε

 Εδώ κι εκεί τριγύριζε

λουλούδια, γέλιο μοίραζε.

Πάντα με ζεστή καρδιά

 και ολοκάθαρη ματιά

Αγάπη , ελπίδα ,υπομονή

ήταν του Φώτη η ζωή!

Μια ζωή ευτυχισμένη

στον πλησίον αφιερωμένη